İlyas BAT

Ben şiir yazmak istemedim ki Kelimeyi alıp kelimeye çarpmak Bir ahengi alıp diğerini atmak Ne saçma hayaldi onlarla yatmak Kadife benizli sevgilinin dizinde Bir parça huzurun Ya da yatılacak bir diz hayalinin izinde Büyümek istedim Büyütmek istedim çocukluğumu Bir sıcak avucun kuytusunu Kıvrak uçlu saçlarını öperken Tatlı uykunun huzurunda Lirizme bulaşmadan serenad yapmak istedim Güzün…

Bir şeyler düşüyordu İzin alma ihtiyacı hissetmeden Bir şeyler bir şeyleri kırıyordu Habersiz, umursamadan Ok yaydan çıktığında Nereye gideceğinden bihaberdi Bir beylik lafı, bir umursamaz gaf Yaralıyordu Belki parçalıyordu Son kadehin son damlası Bir sergüzeşt haberi Bir bade müjdesi olmayı yeğliyordu Bir sarhoş narasına katıldığında Son kahkasını ağlaklığına katmıştı çoktan Bir dünya dönüyordu Altımızda, kaç…

Geceler hayın Geceler bir çıban gibi Sancarken böğrümün boşluğunu Arar yüreğim şefkatli ellerini Bir gül goncasının Gizli kıvrımında saklanan Çiğ tanesi gibi Sabah olsun istemedim Ayrılıklara yelken açan Geminin yavrusunu bırakan Yolcusuydum Salınırken gemi Bıraktığı her anafora Küfürler yağdıran Bir elveda salınışıydı ellerim Kıskancım Kem bakışlardan azade Letafetinin yek anından Mahrumluğumaydı kıskançlığım Sensizliğin biriktiği saatler…

Bir yanıma aldım Başarısızlığı koydum Gördükçe kendinizi öveceğiniz Başarınızım ben Kurallara uygun sevemedim Kırdım döktüm parçaladım Baktıkça gördüğünüz Aşık olan yanınızım Hayal etmeyi unutalı Asırlar olmuştu, belki de İnsanlık tarihine eşti Hayalsizliğim Hayal etme gücünüzün Kahraman hazinecisiyim ben Kuralsızlığımı sundum sofranıza Uysallığınızın övgüsü Bana çarptıkça değerlendi Uyumunuzun kuyumcusuyum Yoruldukça terlerini içine akıtan Gösterişsiz bir işçiyim…

Sevdiğin kadar sevilir Öptüğün kadar öpülürsün Demişti bir bilge Ne büyük hataymış ne büyük yalan Sevdiğin vakit Karşındaki zafer sarhoşluğunda Sevmeyi unutur Ya öpüyorsundur ya öpülüyor Arası veya aynı andalığı yoktur Bir bilge Bir muğlak zamanda Dünyayı sevgiyle inşa etmeye And içmişti Oysa her sevda girişiminin Bir savunma zaafı olduğunu Yenildiğinde, öldüğünde gördü Bütün insanları…

Olmuyor Bir bardak hiçbir zaman Hakkıyla dolmuyor Bir gül ne soluyor ne de solmuyor Çay hep biraz yarım ayrılıyor Gecelerin karanlığında hep biraz Beyaz Oysa vardır her ayazda Biraz gün sıcağı Bir bülbülü nasıl öldürmeli insan Nasıl tutmalı bir gülü Avuçlarını kanatmadan Ne demeli Neyi söylemeli Kalemin bitmeye yüz tutmuşken Tutup da yeni kalemle mi…

Dündü sıcaktın, sıcacıktın Belki evreni ısıtmaya yetmeyecektin Küresel ısınmaya da sebep değildin ama dündü ve sıcacıktı Göz pınarların bir çöle Yaşam vermeye muktedir olmasa da Bir çölümü beslemişti Üstelik dündü Daha demincekti anarşik duruşun Yakıp yıkmaya meyilliydin Topluma değildi isyanın Bir verimli ilkbahardın Baharımdın Bugünden öncesiydi Evvelkilerin sonrası, yorgundum Yormamıştın, dokunmuştum ama şimdi Yoksun Ansızdı,…

Söz gelimi Bir gülü sevmek istiyorum Bağrıma basa basa Saklısını okşaya okşaya Dikeniyle ağlatmasaydı Bir uzak iklimin Isınmaya başlayan ilkbaharında Yağmura yakalanma korkusu olmadan Yağmur olmak vardı tüm bereketimle Seke seke gittiğim yollarda Seve seve düşmenin arzusu Susamış gönüllere Bir katrede ummandım Sınırlarım ummadığım diyarlarda Derinliğim bilmediğim diplerde Bittiğinde Korkmadım korkmalıymışım Söz gelimi Bir yorgun…