Göz pınarların bir çöle
Yaşam vermeye muktedir olmasa da
Bir çölümü beslemişti
Üstelik dündü

Daha demincekti anarşik duruşun
Yakıp yıkmaya meyilliydin
Topluma değildi isyanın
Bir verimli ilkbahardın
Baharımdın

Bugünden öncesiydi
Evvelkilerin sonrası, yorgundum
Yormamıştın, dokunmuştum
ama şimdi
Yoksun

Ansızdı, zamansız
Sende anlamını yitirmişti
Saat, gün, ay

Dünümdün
Yarınım olmaya adaydın
Bugünüm oldun
Tekrarından sıkılmayacağım
Bestemsin, sol yanımda

Zarafetinle serviler kıskandıran
Zaruretimsim
Geleceğe imrendiren