Her geliş bir gidişin başlangıcı Her aşk bir ayrılığın habercisi Her doğum bir ölüme gebe Her giriş ardındaki çıkışın ışığı Her çiçek bir kuru yaprağın hışırtısı Her kış yaza bir göz kırpış Negatif pozitifin manası Müjdenin sevinci kara haberin kederinde Beyaz kudretini siyaha borçlu Tüm zıtlıkların ışığında Mevcudiyetin bağlı olduğu tüm karşıtlıklarda Her sabahın geceye…

Bazı dostlar vazgeçilmez aşklar gibidir Aşık olursun ama hep yanı başında onu ararsın İçersin ama yanında o olsun istersin Her ağlayışında bir damla göz yaşı da o olsun istersin Bazı dostlar zamansız ayrılıklar gibidir Kadere küfredersin tanıştırdığı için Bir yandan da en büyük şükranlarını sunarsın tanrıya O dostsuz olmazdı bilirsin Bazı dostlar sigara gibidir Yeter…

Edilemeyen küfürlerin gölgesindeki güler yüz Sabrı taşıran son damlanın yükseklik korkusu Hayatı 4 duvar gören algıların tükenmişliği Bu çaresizliğin yarattığı bunalımın meyvesi sen Dünya ne kadar 4 duvardan ibaretse Sen de benim için o kadar varsın…

Hayat Recanın şiddetiyle sarsılan duygu barınağı Müteahhitlerin müteahhidinin en dayanıklı eseri Hayat Tüm afetlerin merkezinde aşkın kudretiyle dikilen eşsiz mimari Ve senin varlığının gölgesinde bir ayna Hayat Sitemlerin dışında amaca gidişlerin son durağı Işığına dönenin celladı Hayat Tükenmişliklerin merhemi Havfınla aşkına sarılanların ümitgahı Gösterdikleriyle yalancı Aynasıyla hakikat habercisi

Zayıfmışım öyle diyorlar Bırak zayıf olayım, hayatı sırtımda taşıyacak halim yok ya O beni taşıyor işte Zayıflığıma rağmen hayata binmiş fazlalığım Her fırsatta beni sırtından atmak istiyor Her şeye rağmen yüzsüz, parasız yolcuyum Hayata inatçıyım İtilmişliklerden biçareyim Ama ben de insanım ey hayat Benim de leylaki kokularla gelen eflatun rengi hayallerim var İtilmişlikleri bir kenara…

Sabah erkenden kalk Horozları kıskandır, aç camı çek dolu bir nefes Çık dışarı alma telefonu yanına, elemleri evde bırak Düş yola, boş ver düşme bugün düşmek yok Koyul yola hakimiyetini dinlet sokağa Aceleye mahal yok, acelemiz de yok zaten Ne zaman acelemiz oldu ki? Hem neden olsun? Salına salına yürü, acelesiz kahvaltı yap köşe başındaki…

Benekli nevresimi çektim başıma Siyah renkli hayalleri vurdum sırtıma Çıktım binlerce suskun şahidin huzurunda yola Korkuları siyahla yoğurdum, döktüm asfalta Hükmümü taşlara dinlettim, ezdim her birini Nefretim ayakkabılarımın yırtığından okunuyor Karanlık gözyaşlarımı gizledi şahitlerden Zaten şahitler de anlama yeteneğinden azade Her biri suskun bir efendi, sanırsın beyzade Ben gittim perdeler değişti, ayyaşlardan korkmadım Anladılar ben…

Yaz geldi diyorlar Yalan, takvimler sizi kandırıyor Ne çıkar her taraf yeşilse Benim içimdeki ressamın boyaları tükenmiş Doğa size yalan söylüyor Aldanmayın güneşe İçimde buz dağları hala en katı çağında Bırakın kuşlar şarkılarını söylesin Benim söylenecek şarkılarımı matemler kanla yazıyor içime Yaz geldi diyorlar Ben daha baharımı yaşamadım Hala kış kadar suskunum Ve kış gibi…

Sen hiç babasız kaldın mı baba? Her akşam “babam çikolata getirecek” derken Gözyaşlarını mahkum ettin mi? Baba ümitleriyle hayaller kurarken “Benim de babam olsaydı” cümleleri hıçkırıklarına karışıp içine aktı mı? Babanın mesleği ne sorusuna “Babam öldü” demeye utanıp “Serbest meslek” demedin değil mi? Ben dedim baba Çocuktum utandım baba Dilime ve zihnime yabancı baba kelimesiyle…

Hep rötarlı seferlerin rötarına sığdırdım vedaları Sevmediğim bu şehre Beni tanımayan şu pencerelere Ve ben gibi can sıkıntısıyla pencerede yarı vücut sigara içen zihinlere Vedayı hep planlı rötarlarda yaptım O gecikti ben düşündüm Eski aşklarımı Vedasız kayboluşlarımı Ayrılıklar hayırsızdı, gelişleri hep rötarsız ve aniden oldu Hep rötarlı seferlerin rötarına sığdırdım hayatları Karşımda duran binlerce beni…