Bitti de ne oldu sanki en azından Kpss gibi bir beklenti vardı. O kadar çalışmama rağmen hiçbir şey yapamamışım gibi bir his var içimde. Benden umutlular üzülmesinler diye sevgi pıtırcığı moduna girdim. Herkese gülücükler saçıyorum sanki bir ay sonra her şey belli olmayacak. Çalışmamış olsam hiç umrumda olmazdı da malum aylarca verilen maddi ve manevi emek var. Ama yine de Allah’tan umut kesilmez. Ben çalışmamı yaptım tevekkül ettim, artık gerisi onun takdiri. Kazanamazsak bile bir hayır vardır diyeceğim.
Biraz bodoslama bir giriş oldu ama uzun uzun sınavı anlatıp, sorulara ilişkin yorumlar yapıp gözlemleri anlatacak dermanı kendimde bulamıyorum. Şimdi sadece hiçbir şey düşünmeden iki üç gün yatmayı istiyorum. Ondan sonra da olursa bir iki haftalık İzmir-Kütahya-Bursa tatili planlar arasında ama planlar hep ertelenmek için yapılır. Sanırım yine bir aksilik çıkacak gibi duruyor.
Allah sınav kaygısı yaşayan herkesin yar ve yardımcısı olsun…
“Kpss’nin Ardından” için 5 yanıt
a
b
Allah kolaylık versin 🙂
Amin hocam amin 🙂
[…] efendim bir Kpss daha biterken ben yine sizlerle ümitsiz bir vaka olarak birlikteyim. Bir yıl önceki yazımda ne dediysem o, ne fazla ne eksik. Sanırım geçen seneki 80,5 puana kalacak umutlar. Tabii bir […]